شاید با خواندن دست نوشته های من این سوال براتون پیش بیاد که این آدم کیه ویا من برای کی می نویسم؟این عروسک تنهایی کیه ؟تعجب نکنین چند نفر از دوستان خوب و نازنینم با این سوال ها مواجه شدند و پرسیدند که این شخصیت کیه ؟چرا خودت رو بهش ثابت نمی کنی؟و هزارو یک سوال دیگه.برادر عزیزم هم دیشب حرف قشنگی زد.گفت هر کسی این نوشته ها را بخواند بی شک به افسردگی شدید نویسنده که بنده باشم اطمینان حاصل می کند .و باز این را هم بگویم که الهی شکر در صحت و سلامت کامل هستم ،ملالی نیست جز دوری از شما.امــــــــا شاید،شاید که نه به حتم اکثر نوشته های من در حالت هایی خاصی نوشته شده است، اما سراسر احساس هایی است که بعضا دست نیافتنی است. البته که من منکر عشق نبوده و نیستم بلکه اطمینان دارم که یک روز خواهد آمد .کی و کجا نمی دانم.شب خوش
No comments:
Post a Comment