وقتی نیچه گریست

وقتی نیچه گریست را تمام کردم،هنوز با هضم بسیاری از تعابیرش دست بگریبانم .شب ها می خواندمش و تا پاسی از شب با زمزمه بارون همیشگی اینجا به پنجره خیره می شدم و در تفکراتم به نیچه ،دکتر برویر و فروید و همه شخصیت های قصه فکر می کردم.سال 1882 و آن همه تعابیری که هنوز هم خیلی ها از درکش عاجزند،عجیب بود .هنوز هم برایم عجییب است ،شاید باید فلسفه بیشتر بخوانم اما خوشحالم که توانستم این کتاب را بخوانم ، هرچند کوتاه بود اما درس های زیادی اموختم درس هایی از سال 1882 در سال 2008 شاید عجیب و تاریخ گذشته باشد اما به قول نیچه حرف های او سال ها بعد فهمیده خواهد شد.هر چند که دلم می خواست این داستان واقعی می بود اما حرف هایش واقعی بود.اگر فرصت دارید حتما آن را پیوسته بخوانید،پیوسته به این معنا که وقفه های چند روزه شما را از هدف داستان دور خواهد کرد .در هر حال شب خوش

مشخصات کتاب

وقتی نیچه گریست - نویسنده : اروین یالوم - مترجم: سپیده حبیب