پی نوشت

از اینکه کلا سایت در
داخل ایران بدون استفاده از فیلتر شکن باز نمی شود
عذر خواهی می نمایم
چــــــــــرا؟

Sunday 12 October 2008

آیا باز قلیان می رود؟


شاید من و شما یادمان نیاید ،اما حتما از پدر و مادر هایمان شنیده ایم که وقتی مثلا خان عمو یا خان دایی به دیدن می رفتند، یکی از وسایل پذیرایی از آنها قلیان بود،البته که در بعضی شهر ها رسم بود و البته که هست که با منقل و تلخکی از مهمانان پذیرایی می کنند.بچه های کوچک خانه همیشه با دست های کوچک خود آتیش گردون را می چرخاندند تا ذغال گداخته تا کام مهمان تلخ نشود.خان عمو و خان دایی هم یک شاهی ،دوقرون ده شی به بچه کوچک خانه می داد و این قصه سال ها ادامه داشت و دارد.این از بحث تاریخی مسئله، اما خواندم (شما هم اینجا بخوانید) که باز پرونده جمع آوری قلیان به روی میز های وزرا و وکلا برگشته ،سوالم از دوستانی که قلیان را گاهی مجاز می کنند و گاهی ممنوع ،گاهی مهر فساد میزنند و گاهی بخاطرنگرانی ازسلامت مردم ان را از رستوران ها و قهوه خانه ها جمع می کنند،این است که آیا واقعا مشکل مملکت ما این است ؟اگر نشانه فساد است ،پس ما ایرانی ها نسل اندر نسل مفسد فی الرضیم،اعراب هم که دیگر هیچ، چرا که در کشور های عربی بدتر و بیشتر از ایرانی ها قلیان می کشند،اما اگر نگران سلامتی مردمیم ،که بی شک هم هستید و هستیم ،چرا که وقتی کسی نگران سلامتی خود نبود باید او را به زور وادار کرد،اما آیا ضرر قلیان و دود آن بیشتر است یا هزارو یک چیز دیگر شما بهتر از من می دانید،از امواج مایکرو ویو و آلودگی هوا و غیره.در هر حال شاید برای ما هیشه زور بهتر است مثلا زورکی درس خواندن،زورکی مشق نوشتن،کاش برای سیگار هم زوری بود،اما خوب درآمد سیگار نان و آب دار تر است.در هر حال صلاح مملکت خسروان دانند. شب خوش

2 comments:

Anonymous said...

سلام:
کاش توی رستورانها( خصوصا لبنانی) وپاتوق های خیابونهای اینجا را می دیدید که چه دودی راه می اندازندزن ومرد! بهرحال من موافق ممنوع کردن آن هستم.به زور هم که شده جلوی جنون تدریجی کشتن خود ودیگران را بایستی گرفت .کاش بیماران بیمارستان مسیح دانشوری دارآباد را حتی یکبارهم که شده می دیدید.
راستی جاتون خالی اینجا.

Unknown said...

حرفتون رو 100% قبول دارم اما منظور نظر اولویت بندی ها یی بود که باید کمی کارشناسانه تر در نظر گرفته شود.به به خوش بگذره ،حال و هوای پاییزی تهران خیلی می چسبه ،خوش بگذره