راز و نیاز شبانه

پاسی از شب گذشته و من ساعت هاست نشسته ام و حتی پلک هم نزده ایم .چرایش را نپرس نمی دانم.این روز ها نا خواسته فرصت زیاد دارم .فرصتی که بی شک باید برای برآورد خویش به بهترین نحو ممکن از ان استفاده کنم .گذشته های دور را سبک و سنگین کنم ،حال را بسنجم و آینده را تخمین بزنم. بی شک از هر فرصتی باید برای فکر کردن استفاده کرد ،اگر اتوبوس ،قطار و یا تاکسی سوار میشوید به جای نگاه کردن به دیگران خودتان را ،کردارتان و رفتارتان را را ببینید.اگر قرار است بر کسی بخندید بر خود بخندید و اگر قرار است گریه کنید بر خود گریه کنید که گاهی همانند کبک سری در برف داریم، به دور از دنیای واقعی واقعی اطرافمان .ببینید کیستید ،چیستید ؟کجایید و به کجا می روید.خدایا یاری ام کنم برای شناخت خود که کسی که خود را شناخت تو را نیز خواهد شناخت ،امین با رب العالمین