بیست و چهار اسفند آغاز بودن

بیست و چهارم اسفند برای ما،یعنی مادرم ،پدرم ،برادرم و من سر آغاز کتابی پر از احساس بی انتهاست.کتاب و دفتری است که فصل هایش با مداد عشق نقاشی شده.بهارش با سبز،تابستانش با سرخ ،پاییزش با نارنجی و زمستانش به پاکی برف.چهل و اندی سال پیش دفتری با نام مقدس عشق آغاز شد.دفتری که پر از خاطرات پر فرازو نشیب بود.خاطراتی که بعضی مارا به فکر وادار می کند و بعضی دیگرش خوشی رو مهمان دلهایمان می کند.همیشه گفتند عشق تنها در کتاب هاست ،در شعراست ،روی پرده سینماست.اما می خواهم بگویم که نه، عشق را هم میشود روی زمین دید و تا اخرین لحظه با تمام وجودگرمایش را حس کرد.برای نوشتن این قصه کلمه کم برای گفتن.عشق یعنی آرامش مادر بی شنیدن کلامی از پدر.یعنی درک بدون کلمه ،یعنی قسمت بدون شعار،یعنی ایثار برای معشوق ،یعنی پدر ،برای مادر و یعنی مادر برای پدر.شاید بهترین کلمه برای سنای مادر و پدر تکراراین کلمات باشد.مادر ،پدر .گنج های ابدی زندگی ما ،اگرچه دوریم اما تا ابد شما قبله اید و ما بنده،پرستشتان می کنیم برای رسیدن به آرامش.سال روز اغازکتاب مشترک زندگیتان را با عشق،عاشقانه تبریک می گوییم.بیست و چهار اسفند سر آغاز بودن ماست.مادر،پدر سالگرد ازدواجتان مبارک