آغازین روز بهار

آغازین روز بهار برایم پایانی تلخ داشت.تصادفی ناخواسته به بهای حماقت نسلی رو به فنا.شاید نسلی که امروز جایگزین نسل جوان های قدیم شده اند ،نسلی سوخته نباشند.نسلی که نه تنها سال های سخت جنگ را ندیدند و حس نکردند بلکه به طبع رانت و هزار یک جور رفاه مالی و معیشتی به سوی پرتگاهند.شاید برای اولین نوشته بهاری کمی تند باشد اما باید قبول کنیم که اه از نهاد با دیدن جوانانی در عالم هپروت ،پشت خودرو های مدل بالا و هنر لایی کشی،بر می اید که خدا به کجا چنین شتابان ؟با چه بهایی؟شاید آن روزی که نسلی می خواست آرمانی زندگی کند،هیچ گاه فکر نمی کردکه امروز برای رسیدن به مدینه فاضله راه ها را بر عکس طی خواهد کرد.اما در سالی که با نام شکوفایی و نو اوری همراه است باید باندیشم که با چه نیرویی؟با نیروی جوان هپروتی؟کرکی؟معتاد؟امروز که شعار عشق علی میدهیم،علی وار جهاد کنیم .نه جهاد اصغر بلکه جهاد اکبر.نه با بند و تهدید ،بل با رحمت و تادیب.در هر حال هر روز تاسف می خورم برای آینده سازان فردای ایران.شب خوش .اول فروردین