آیینه نیاز

ای کاش همیشه عاشق بودن را یاد میگرفتیم
ای کاش بی منت دوست داشتن را به هم میاموختیم
ای کاش دلهامان مثال آینه بود و آینه زیستن را مسلک خود می کردیم
آینه ای که همیشه آیینه است حتی اگر قابش به تاراج موریانه ها رفته باشد
یا حتی اگر زیر و زبر روزگار، زنگ خورده اش کرده باشد ، باز هم آینه است
حتی اگر بشکند و هزار تکه شود هر تکه اش ، تکه ای ازآینه خواهد بود ،
پر از طروات و عشق ، پر از شوق خنده هایت
ای کاش من آینه بودم،ای کاش تو آینه بودی و ای کاش ما آیینه بودیم
شاید تنها در این حال می توانستیم

وضوح نگاه را در لحظه های سکوت این روزگار پر جنجال ، بیابیم
و لب هایی که سرشار از واژه واژهء مهربانیست
دستهایت را به من بسپار، چشمهایت را برای دیدن نیاز دارم
نیاز . م بهمن 86 تهران

------------------------------------------------------------

از دوست عزیزم ،نیاز ممنونم که نوشته اش را در اختیارم گذاشت تابه کمک برادر عزیزم دکتر سهیل آن را اجرا کنم .ممنونم که شما هم صدای من را تحمل کردید.در هر حال دست نوشت امروز رو تقدیم می کنم به دوستی که سال هاست نوشته هایش برایم یاد آور احساس است ،احساسی که همیشه به یادم می اورد که زندگی پر از احساس است، زندگی را دوست بدارم و یاد بدهم که چگونه زندگی را دوست بداریم .شب خوش