خاطرات

می گن انسان ها با خاطراتشون زنده اند و فرار از خاطرات تقریبا غیر ممکن است. البته که شاید با مرور زمان کمی کم رنگ تر شوند اما همیشه حضوری ملموس دارند که گاهی با یک اتفاق ساده ،یک عکس ،یک حرف ،یک منظره به مانند یک فیلم سینمایی از جلوی چشمانمان رد می شود و وای به وقتی که این خاطره جزء خاطرات کمی شیرین باشد. مثل خاطرات دوران جوانی .بگذریم.با دوستی صحبت می کردم که نسبت به گذشته و اشتبا هات گذشته کمی دل خور بود.شاید ما گاهی به اجبارکاری کردیم و امروز افسوس می خوریم که چرا؟اما شاید تنها این اشتباه قسمتی از سرنوشت نوشته شده ما باشد که باید سر تسلیم در برابرش فرود اوریم.اما گذشته در گذشت و افسوس بی فایده خواهد بود.ازگذشته برای آینده ای که لحظه ای دیگر خواهد آمد درس بیاموزیم و بگذریم.از خاطرات گفتم ،در دوران تحصیل و کار خاطرات بسیار زیادند ،عکس ها همیشه دفترچه ثبت خاطراتند. عکس هایی از دوستان خوبم در انجمن نساجی.یادش بخیر