روز هاست که منتظرم
منتظر یک اتفاق،یک تغییر
یک ظهور ،یک تجدید
آنقدر خسته و دل شکسته ام
که با خود نیز غریبه ام
گاهی پناه می بردم به نوشتن
برای فرار کردن
امروز ،نوشتن هم از من دور شده است
گاهی فریاد می زدم در کوهستان ها
خدایا ...خدایا...یا ...یا
چقدر دورم و تنها
روز هاست منتظرم
روز های ندایی می شنوم
اما همچنان انتظار است که
مهمان دل خسته ام است
تکرار گونه شده ام
تکرار زده ام
همه گرفتار درد مشترکیم
می دانم
خسته از نصیحت شنیدن و نصحیت کردنم
درست می شود ،صبر کن ،قسمت ،خواست ،تقدیر
جملاتی قشنگ برای نمی دانم فرار از واقعیت ها
خسته ام ،نه از داشته هایم
که خدا را شکر
خسته ام از نداشته هایم
برای رسیدن چقدر باید دوید
هر چه بیشتر می دوی
دورتر می شود
شاید وقتی دیگر
رسیدیم به قصه بی تکرار
رسیدیم به بی روز مرگی ها
اما شاید دیر باشد
شاید وقتی دیگر
آذر 1387 انگلیس
No comments:
Post a Comment