امروز فرصتی شد که برای اینکه در محله دوران کودکیم ،سعادت آباد ،کمی پیاده روی کنم و خاطراتم را مرور کردم.کمی دلم گرفت ،آن همه زیبایی های محله سعادت آباد در زیر برج های کوتاه و بلند به سختی نفس می کشد.خانه های یک طبقه و دو طبقه ،با حیاط های نقلی، جایش را به آپارتمان های فانتزی داده.خانه علی ،امیر،مهرداد ،کورش ،رضا،نیما....یادش بخیر شاید از آن همه زیبایی ها فقط یادی باقی باشد.در حقیقت گسترش عمودی شهر تهران ،جایی را برای خاطرات باقی نگذاشته است .تهران امروز ،ابر شهری شده است که در سالیان اخیر لجام گسیخته گسترش پیدا کرد و باید گفت خدا رحم کند به مسولین این شهر در آینده که برای تامین آب و برق و گاز و فاضلابش چه حرف ها و حدیث هایی را باید تحمل کنند.در حقیقت هر که خربزه می خورد.....بله .یادش بخیر دوران کودکی ام در محله سعادت آباد
2 comments:
Baese Ta'assofe:(
daghighan sarayeh azizam
Post a Comment