وداع

بگـــــــــــــــــــــــــــــــــذار همـــــــــــــــــــــــــــــه بدانند

می خواهم دوستــــــــت دارم را فــــریاد بـــــــــــــــزنم
می خواهم برای معلم عشق، مشق دوستت دارم بنویسم

من دوستت دارم را از تو آموختم ای معلم کلاس عشق
من درس خـــــــــوب بودن را در پاکــــــــی نگاهت دیدم

تو دوستت دارم را برایم به گونه ای دیگر گفتی
دوستت دارم را تو واژه ای از حــــــــــــق گفتی

دوستت دارم از برای من واژهای زمینی بود
تو به من آموختی که عشق را آســـمانی ببینم
که من از عشـــق زمینی عاشق عشق خدا شم

دوستـــت دارم را بــــــــــــارها از بـــــــــــرایت گـــــــفتم
هر بار دوستت دارم را از برایم معنای تازه ای بخشیدی

اما دو ستت دارم تنهای واژه ای بود که بر تخته سبز کلاس عشق ماند
و حال من و معـــــــلم عشق می خواهیم با کلاس درس عشق وداع کنیم
وداعـــــــــی از دوســــــــــــــت داشـــــتن ها، وداعی با سرخی احساس

و مــــــــــــــــــن امـــــــروز در امتحــان عشق فقط سکوت مـــــی کنم
که او از عشق برایم چه ها گفت و من تنها تـوان سکوت کردن دارم

که او مظــــــهر پاک عشـــــــق بـــــــــــــــــــــــــــود ولی من ؟

که از دریا می گفت و من از قطره که او آسمانی بود ولی من؟

من امروز در آخرین لحظه وداع به دنبال معجزه بودم
معجــــــــــــــــــزه ای که هیچ وقــــــــــــت اتفاق نیفتاد

و تنها دوستت دارم نمره ء این کلاس عشق بود
نمره قبولی اما تلخ چــــــــون وداع نزدیک است .

بــــــــــــــد رود ای معـــلم کلاس عشـــــــــق بـد رود