بازگشت به گذشته

دوران کودکی همه هم نسلی های من رو شاید بشه دوران کمبود ها نامگذاری کرد.سال های بعد از انقلاب ، سال های جنگ و تحریم و هزار و یک معضل و مشکل.دوران عجیبی بود ،نه اینترنتی بود نه ایکس باکس و پی اس چند و چند.ما بچه ها دل خوشی های عجیبی داشتیم که شاید یه گوشه هایی از اون دوران که من گم طلایی رو در عکس بشه دید.خوب یادمه که در دوران دبستان یکی از دوستان مادرم که  به علت نداشتن خاله ،خاله صداشون می کردم ،با هر نمره بیست یکی از اون پاک کن های فانتزی که توی عکس هست رو به من هدیه می دادند.چقدر پاک کن داشتم،چقدر وسیله تشویقی خوبی بود برای درس خوندن.یا همون دفتر های کاهی که بعد ها جاشون رو به دفتر های کمی فانتزی تر داد.یادتون هست که دفتر مشق هامون رو خط کشی می کردیم ،خط کشی قرمز .کلاس دوم یا سوم یکی از هم کلاسی هام که خیلی مرتب بود همیشه دفترش رو دو خط،خط کشی می کرد.اصلا اسمش یادم نیست.نمی دونم دورانی که با آن همه سختی همراه بود آن همه خاطرات شیرین دارد ،آیا امروز در دنیای مدرن هم بچه ها چیزی را به آینده خود با نام خاطره خواهندبرد؟باید منتظر شد و دید