با دوستی صحبت از معرفت دوستان بود،که چقدر آدم ها بدنبال منافع شخصی هستند.تا کاری با ما دارند دوست قافله اند و به قولی خرشان از پل که گذشت ،وا مصیبت که دشمنان قافله اند.واقعا بعضی ها تنها با توجه با منافع خود رابطه ای را حفظ می کنند و بعد از آن شاید هیچ وقتی نام و نشانی و حتی سلام و علیکی هم نداشته باشند،که چه بسیارند این گونه دوستان کهرفیق خوشی هایند و نه رفیق سفر .خدا یا ما را جزء رفیقان باوفا قرار بده.انشاالله
1 comment:
چقدر این روز ها دلت پره! بسی دور در آینده پرواز کردم،هراسی مرا فرا گرفت و چون پیرامون ام را نگریستم تنها زمان همزمان ام بود
Post a Comment