زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
و اما بعد ......
به یاد همه روزهای خوب و بد، در شرکت کروس انرژی
به یاد خنده ها و گریه ها
به یاد گفتن ها و نشنیدن ها
به یاد همه دوستای خوب و ماندگار
به یاد دوستان و دشمنان در لباس دوست!
به یاد خاطرات مانا . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
به یاد جای پارک گشتن ها
به یاد ناهار خوردن ها
به یاد زحمت ها و رحمت ها
به یاد تا دیر وقت ماندن ها
به یاد آمدن ها و شدن ها
به یاد تودیع و رفتن ها
به یاد پروژه های دو زبانه
به یاد تماشای پتو شستن های همسایه
به یاد دوستان همیشه پایه
سعید، رضا ،بهرام ،سیامک ، لیلا، مریم و لاله
به یاد مرد فرزانه و ماندگار
مسعود عزیز، استاد با وقار
به یاد یگانه نارنینم ندا
ندا آن رئیس بی ادعا
به یادت همه ایستیم بر دو پا
تا دهیم اوج ارادت بر شما
به یاد آن عالیجناب ارجمند
خدایش دهاد اجر بی حصر و حد
همان جعفر، مرد زاینده رود
همی حامی اصلاحات بود
به یاد چایی بخوریم های ناب
به یاد خاطرات مانده روی قاب
به یاد قوانین نوظهور
به یاد دستورات از روی زور
به یاد تائید های جناب "عالیه"
به یاد همکاران بخش"مالیه"
به یاد برگه های گمکرده راه
به یاد علیزاده "یا الله"
به یاد استاد سترگ ، آن کلیج
به یاد کروس در کرانه های خلیج
به یاد فرناز و فیش و پول
هماره ز دستورات بود فول
به یاد فطع اینترنت گاه گاه
به یاد آقای دهقان "واه واه"
به یاد همکاران مانده در کما
به یاد لفظ جاوید" به به شما"
به یاد مردان خوش تیپ کروس
به یاد پورشریفی و دیرک دنبال فلوس
به یاد رئیس بزرگ ستاد
همان شهباز غرقه در باد
به یاد مالیه حساب و کتاب
جناب مرادی در بسی عذاب
به یاد صدای کف زدن در شانگهای
به یاد همیشه دوستم ،آن رهنمای
به یاد رفیقش شریکش سیا
به یاد آن یار و دوست بی ریا
به یاد نازنین دلبندم حفیظ
همان دوست شاداب و عزیز
به یاد وجود پر ز شادی و شور
با یاد مریم همیشه پر ز نور
به یاد ساعات ناهار و غذا
به یاد عدس پلوهای این لیلا
به یاد فرانسه خواندن های آس
بون ژوق، اسماعیلی مه اپیداس
به یاد سایبر و سرور و فیلترینگ
وی_او_ای ، اولترا برای پسینگ
به یاد آن مرد بالا و رسا
به یاد بخش تدارکات، سخا
به یاد پیروز جنگ نکاح
به یاد رضا، مرد تنهای راه
به یاد روزهای شلوغ رستوران
برای طولائی ،مردی از البرزستان
به یاد آخرین بازمانده کشتی کروس
وطن خواه که تنها کرده جلوس
و آخر به یاد آن گم کرده راه
همان مرد دلسوز و دنبال جاه
به یاد پایبندی های آن جناب
همان دوستدار یاران، شهاب
به پایان رسید دفتر ار این مقال
همان به که گیریم به نیکی فال
به یاد دوستان خوب و ماندگار...
اینم واسه همتون می خونم، هرچند می دونم رو مخ همتون هستم:
علی کوچیکه، علی بونه گیر ، نصفه شب از خواب پرید
چشماشو هی با دس مالید ، سه چارتا خمیازه کشید ، پا شد نشس
چی دیده بود ، چی دیده بود؟........................
خرم بمانید..
شهاب شفقت/27 دی ماه 1389 خورشیدی
------------------------------------------
این شعر امروز توسط دوست و همکار عزیزم شهاب شفقت به یاد همه روز های خوب با هم بودن در شرکت کروس انرژی سروده شد.به سهم خود از او و احساس زیبایش متشکرم
1 comment:
یادش به خیر ... دوران خوبی بود...فقط...حیف که کوتاه بود...
Post a Comment