از حاشیه ها

دلم اونقدر پر و گل آلوده که هر چی صفحه بد بخت این لپ تاپ رو خط خطی کنم و پستش کنم هم فکر نکنم زلال بشه.وقتی پای سفره هفت سین نشسته بودم ،کلی آروزی قشنگ کردم ،احساس خوبی داشتم که سال 89 سال پر از آرامش برام خواهد بود،اما به مجرد بازگشت از سفر نوروزی تمام بلایای طبیعی و غیر طبیعی از سیل و زلزله و رعد و برق و تگرگ به سراغم اومد و تمام استراحت عید رو خلاصه به کلاس اف سپرد.نمی دونم شاید باید خیلی مسلمون وار بشینم و نگاش کنم و بگم حتما خیرو برکتی توی این داستان هست که من و تو نمی دونیم و شاید هم بشه آدم خودش ر و بزنه به رگ بی خیالی و همه مشکلات رو دایورت کنه به فلان جای بچه کوچیکه و بگه بابا بی خیال دنیا. اما شاید هم راه هایی خشن تری هم باشه اما برای این درد ،درمانی نیست پس فکر بد نکنیم و دستمون رو به خون آلوده نکنیم .الان منتظر یک دوستم که شاید لحظه ای رو بشه توی باشگاه انقلاب بی خیال از دنیا و آخرت ،از دنیا و هوای خوشش استفاده کرد. معمولا سر وقت نیست ،هیچ وقت نبوده ،امیدوارم که زود بیاد و الا مجبورم که تا صبح بنویسم و مغرتون رو نوش جان کنم.

آمد این دوست خوش قول، کمی تا قسمتی سر وقت